ROZDZIAŁ I

ROZDZIAŁ I

I

Drogi Pamiętniku.!

Dzień jak każdy pełen smutku . Śmierć rodziców była jedną z najgorszych rzeczy która mi się przytrafiła . Z Jenna było nam raźniej ale sami dajemy sobie radę . Szkoda że wyprowadziła się do Rick’a ale cóż  , nie możemy jej trzymać w wieczności . ...

Pisząc pamiętnik coś mi nagle przerwało ... pukanie do drzwi . W drzwiach stała postać średniego wzrostu . Promyki słońca prześwietlały jej całą sylwetkę . Ta jasność mnie oślepiła.

- Cześć Eleno – cicho powiedziała dziewczyna. Głos wydawał się być znajomy , lecz po dłuższej chwili wiedziałam że to ona .

- Hej Miranda – próbując się uśmiechnąć powiedziałam . – Co ty tu robisz ?

- Chciałam porozmawiać , mogę ? – wzrokiem dryfowała bo wnętrzu mojego domu .

- Em , Jasne . Wchodź. A więc ? – ze dziwieniem zapytałam o czym moja dawna przyjaciółka chciała porozmawiać ...

- Chodzi o Matta .. pamiętasz go jeszcze ? przyjażniliśmy się .

- Tak pamiętam , spędziliśmy razem wiele wspaniałych chwil . – Nadal nie wiedziałam o co chodzi ..

- On  chcę żebyś została druhną na jego ślubie .- Z uśmiechiem na twarzy powiedziała .

. . .

Cisza .

Ja druhną , ale my się  nie widzieliśmy przez 4 lata . Nawet nie znam jej przyszłej żony . A  z tego co pamiętam to panny młode wybierają druhny . Dziwnie się czułam . Byłam zaskoczona a zarazem zacwycona że pamiętał o mnie .

- Druhną .? – Zapytałam , miałam nadzieje że to sie nie dzieje na prawdę , szczególnie że po śmierci rodziców nie zabawy mi w głowie.

- No tak , druhną . To taka osoba ..... . – nie zdążyła dokończyć bo jej przerwałam

- Wiem . Wiem kto to jest druhna , tylko dziwię się czemu akurat mnie wybrał a nie Ciebie. Przecierz jesteście nie rozłączni .

- No tak ale odmówiłam .

- Dlaczego ? .- Z ciekawości zapytałam

- Długa historia . Może opowiem ci później ale nie tylko to było powodem moich odwiedzin .

- Nie rozumiem . -  o co jej chodzi ? .. hmm

- Mój dom spalił się kilka dni temu , jak na razie próbowałam nocować w motelach . Ale już kupiłam dom tutaj na twojej ulicy .

- Szkoda , bardzo podobał mnie się twój dom , taki ...... rodziny – zamyśliłam się  -..... ale , to świetnie że trafiliśmy na siebie  - Przytuliłam ją z uśmiechem , choć w środku sama nie wiem czy się z tego powodu cieszyłam .

- Mam pytanie . Mój dom będzie gotowy dopiero za miesiąc . Czy mogłabyś udostępnić mi jakiś pokój , jeżeli to nie problem ? ..

- Oczywiście nie ma sprawy zostań tutaj tak długo jak tylko chcesz . – Ciesze się . Po raz pierwszy od wypadku cieszę się . -Zaprowadzę cię do pokoju , rozpakujesz się i odpoczniesz . Jest już późno a ja jutro idę do szkoły więc jutro  porozmawiamy .

- Dziękuje .- W jej oczach widoczna była radość .

Noc.

Słysze jakiś  trzask ... Czy to Miranda ? Nie , ona śpi w łóżku . Hmm  muszę to sprawdzić , pomyślałam .

- Hallo .. kto tam jest ? .. Miranda ? . – Cisza nikt sie nie odezwał . Ale wiem że ktoś tam był . Może to Damon albo Stefan , ale co oni robili tutaj w nocy ? – Damon , Stefan . To wy ? -  Nagle z wielką prędkością ,.... wampirzą prędkością ktoś wybiegł jak formuła z mojego domu . Przeraziłam się . Musze jutro się dowiedzieć kto to był . Pójdę spać ... pomyślałam , ale jak ja teraz zasnę ... muszę chronić moich bliskich , Jeremiego i Mirande ... 

W nerwach weszłam na górę , wskoczyłam do łóżka i próbowałam zasnąc , ale ta sytuacja nie dawała mi spokoju.