Rozdział XXXII

                Ex partnerzy i Bonnie zostali w Dallas a Damon i Jeremy ruszyli w kierunku Mystic Falls. Po drodze zahaczyli o stację benzynową. Gdy Damon lał paliwo, młody Gilbert w tym czasie poszedł zakupić jakieś chrupki. Jego uwagę odwróciła ciemnowłosa piękność. Dziewczyna uśmiechnęła się do niego a ten odwzajemnił gest.  

Nie spodziewał się że jeszcze ktoś mógłby spowodować rumieniec na jego twarzy. Jeszcze niedawno zanim się z nią związał tym kimś była Bonnie. Wymiana spojrzeń nie trwała zbyt długo ponieważ Damon, klaksonem pospieszył Gilberta.

               W tym czasie w Grillu na April czekał już Matt i Rebekah. Zazdrosna małżonka postanowiła bardziej poznać przyjaciółkę Donovana. Mimo wczesnej pory, blondyn zaproponował pierwotnej drinka i poszedł złożyć zamówienie do baru. Miał urlop więc stanie po innej stronie lady było dla niego nadzwyczaj dziwne.  Po kilku minutach panna Young dołączyła do stolika wampirzycy.

- Hej... Widziałaś Matta ? Mieliśmy się tu spotkać ? - Było jej trochę dziwnie  pytać o to gdzie jest jej mąż.

- Hej. Siadaj, Matt poszedł zamówić nam coś do picia. - Odparła Mikaelsonówna odgarniając swe blond pasma.

- Miło - dołączyła do Rebeki i usiadła na drewnianym krześle naprzeciwko dziewczyny. - Nie wiedziałam że też przyjdziesz...

- A no tak... w ostatniej chwili się zdecydowałam. Chyba nie masz nic przeciwko ? - zapytała wampirzyca.

- Nie .. skądże - zaśmiała się. 

Wyczuła zazdrosne spojrzenie Rebeki. Być może jej się to tylko wydawało ponieważ to ona zawsze jej zazdrościła. Nie tylko wampirzych zdolności i braku starzenia ale tego że zdobyła serce Donovana. Mimo że dzieliło ich 2 lata różnicy to od zawsze skrycie się w nim podkochiwała. Teraz kiedy jest matką jest dojrzalsza i romanse z żonatym nie wchodzą w grę.

- Hej, April - radośnie powitał brunetkę Matt. 

- Hej. Właśnie sobie gawędzimy z Rebeką.

- To miło. - postawił przed nią szklankę z pomarańczowym napojem. - Nie wiedziałem czy możesz kawę więc wziąłem ci sok. - puścił jej oczko, a ta podziękowała. - Chciałaś o czymś porozmawiać, tak ?

- A tak. To raczej prośba.. więc powiem prosto z mostu.. czy zechciałbyś zostać ojcem chrzestnym Charlotte ? 

- Wow.. zaskoczyłaś mnie, April - zdezorientowany Matt spojrzał na swą żonę. 

- Domyślam się. To nie łatwa decyzja. - Zapadła niezręczna cisza po czym młoda matka dodała -  Zaplanowałam ceremonię na 16 stycznia a chciałabym by rodzice mojego dziecka byli wyjątkowi więc stąd ta prośba.

- April.... będę zaszczycony. - Uśmiechnął się - a znalazłaś już matkę chrzestną?

- Dziękuje. Tak to moja przyjaciółka. Marika Court. przez ostatnie parę miesięcy bardzo mi pomogła. Musisz ją poznać! - Powiedziała podekscytowana. 

                Niedaleko Mystic Falls...

- Pięknie ... - powiedział sarkastycznym tonem, Damon. 

- Co ? - odpowiedział Gilbert.

- Mamy ogon... hmmmm - spojrzał uważnie w lusterko oby przyjrzeć się dokładnie kim jest ów detektyw. - Cholera, Jeremy.! To ta laska ze stacji.!

- I co teraz ? 

                  Kilka godzin później...

- Posprzątane - powiedział Damon nalewając sobie Bourbonu do kryształowej szklanki. 

- Myślisz że nikogo nie uprzedziła ? - zapytał Alarick

- Wątpię... chcesz ? - wskazał na alkohol.

- Nie .. prowadzę .... - po chwili spokoju Alarick "łagodnie" zapytał. - A mogę wiedzieć co ci wpadło do głowy... idioto ?! 

- Nie rozumiem ? - zaśmiał się

- Dlaczego ich tam zostawiłeś ? Nie po to ich szukaliśmy by teraz przepadli. A co ze szkołą ? 

- Wyluzuj stary... poproszę ładnie dyrektora o usprawiedliwienie nieobecności i git. 

- Zwariowałeś ?! A co jeśli im się coś stanie bohaterze ? Myślisz że Stefan ich uratuje przed bandą rozwścieczonych wampirów?!

- Zapomniałeś że jest jeszcze potężna wiedźma.

- Tak potężna że przez wskrzeszenie Lexi straciła większość mocy..

- Co ? ! Teraz mi to mówisz ? - wyraz twarzy Saltzmana mówił jasno... miał ochotę dać w twarz Salvatorowi. - Skąd miałem wiedzieć ?

- Tak to jest jak się knuje za naszymi plecami.!  - Wściekły Alarick postanowił opuścił posiadłość Salvatorów i wrócił spokojnie do Jenny.

                     Jeremy nie wytrzymał i zanim położył się spać, zadzwonił do ukochanej.

- Kochanie dojechałeś ? - usłyszał głos Bonnie

- Tak... mam pytanie ... ?  

- Tak ? 

- Dlaczego nie powiedziałaś mi że utraciłaś połowę mocy ? - zapytał. Był bardzo zmartwiony ową sytuacją

- Skąd  wiesz ? - odpowiedziała pytaniem na pytanie.

- Nie ważne. Mieliśmy być szczerzy ze sobą więc powiedz..

- Nie chciałam cię martwić kochanie.

- No bo teraz mnie uspokoiłaś  - Nie ukrywał że się zawiódł na dziewczynie, ale teraz ważne było jej bezpieczeństwo.

- Nie denerwuj się .. wszystko będzie dobrze. Muszę już kończyć. Kocham cię, Jer. - 

Pożegnała się.. Chłopak odpowiedział tym samym ale ona już go nie usłyszała .. rozłączyła połączenie.

Wracam po 2 tygodniach z  32 rozdziałem :) Dziękuje za prawie 11 tyś wyświetleń. To wszystko dzięki wam.  Przepraszam za tak długą nieobecność. Tym razem rozdział dodaje dzień wcześniej .... o.O Postanowiłam poświęcił wieczór .. i nockę na napisanie tego. Myślę że rozdział nie wyszedł aż tak zły. Chciałam wdrożyć więcej akcji ale budząca się mama o 1 w nocy postawiła mnie w przekonaniu że czas kończyć :C Mam nadzieje że was tym rozdziałem nie zawiodłam. Z góry przepraszam za błędy które mam nadzieje  się nie pojawią ... :( Liczę na wasze komentarze. 

A i jeżeli nie wchodzę na wasze blogi a mnie o nich informujecie to nie martwcie się. Na pewno wpadnę.  Brak czasu  i kłótnia ze starszą siostrą o laptopa mnie dobija :/ 

Pozdrawiam gorąco was wszystkich :)